-
1 groźba
( pogróżka) threat; ( niebezpieczeństwo) threat, menace* * *f.Gen.pl. gróźb1. (= pogróżka) threat, menace; groźba użycia siły threat to use force; pod groźbą czegoś under threat of sth; ani prośbą, ani groźbą in no way.2. (= zagrożenie, niebezpieczeństwo) peril, danger.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > groźba
-
2 wzbroniony
adj"palenie wzbronione" — "no smoking"
"wstęp wzbroniony" — "no entry"
"obcym wstęp wzbroniony" — ( w terenie) "no trespassing"; (w biurze, sklepie) "private"; ( w budynku wojskowym itp) "authorized personnel only"
* * *a.forbidden, prohibited; „Palenie wzbronione” “No smoking”; „Palenie surowo wzbronione” “Smoking strictly prohibited l. forbidden”; „Wstęp wzbroniony” (do pomieszczenia, budynku) “No entry”, “No admittance”; (na teren szkoły, budowy) “Keep out”; „Teren prywatny, wstęp wzbroniony”, ( pod groźbą kary) “Tresspassers will be prosecuted”; „Nieupoważnionym wstęp wzbroniony”, “Authorised personnel only”; „Obcym wstęp wzbroniony” ( napis na drzwiach) “Private”.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbroniony
См. также в других словарях:
pod groźbą — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} w sytuacji, gdy sprzeciwienie się czemuś może mieć złe, przykre następstwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić coś pod groźbą represji, kary. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
groźba — ż IV, CMs. groźbabie; lm D. gróźb 1. «zapowiedź niebezpieczeństwa, kary, zemsty itp.; pogróżka» Czcze groźby. Wymóc coś na kimś groźbami. ◊ Ani prośbą ani groźbą «żadnym sposobem, w żaden sposób» ◊ Pod groźbą czegoś «gdy coś grozi, bojąc się… … Słownik języka polskiego
zabezpieczyć — dk VIb, zabezpieczyćczę, zabezpieczyćczysz, zabezpieczyćpiecz, zabezpieczyćczył, zabezpieczyćczony zabezpieczać ndk I, zabezpieczyćam, zabezpieczyćasz, zabezpieczyćają, zabezpieczyćaj, zabezpieczyćał, zabezpieczyćany 1. «uczynić bezpiecznym nie… … Słownik języka polskiego
odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
przestępstwo — n III, Ms. przestępstwowie; lm D. przestępstwostępstw «zawiniony czyn społecznie niebezpieczny, zabroniony przez ustawę pod groźbą kary; naruszenie, przekroczenie prawa» Przestępstwo gospodarcze, polityczne. Przestępstwa wojenne. Przestępstwo… … Słownik języka polskiego
represja — ż I, DCMs. represjasji; lm D. represjasji (represjasyj) zwykle w lm «surowe środki odwetu; ich stosowanie» Ostre, surowe represje. Grozić represjami. Narażać się, narazić kogoś na represje. Paść ofiarą represji. Podlegać represjom. Stosować… … Słownik języka polskiego
bezprawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niezgodny z jakimkolwiek obowiązującym przepisem prawa; zabroniony przez ustawę pod groźbą kary; nielegalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezprawne najście. Bezprawne zatrzymanie prawa jazdy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karny — karnyni, karnyniejszy 1. «dotyczący kary, przewidujący zastosowanie kary; będący karą (za wykroczenia, przestępstwa); karzący» Mandat karny. Odpowiedzialność karna. Sankcje karne. ∆ praw. Kodeks karny «ustawa regulująca zasady odpowiedzialności… … Słownik języka polskiego
klątwa — ż IV, CMs. klątwawie; lm D. klątw 1. «wyłączenie kogoś ze społeczności kościelnej; ekskomunika; ogólnie: przeklęcie, wyklęcie kogoś» Klątwa kościelna, papieska. Obłożyć kogoś klątwą. Rzucić na kogoś klątwę. Zdjąć z kogoś klątwę. Zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
rygor — m IV, D. u, Ms. rygororze; lm M. y 1. «ustalony porządek zmuszający do zachowania ściśle określonych przepisów; zespół przepisów, reguł ograniczający swobodę działania; także ścisłe podporządkowanie się przepisom; karność, dyscyplina» Żelazny… … Słownik języka polskiego